Öpme!

İlk olarak ABD'ye geldiğimde, insanların sürekli olarak dile getirdiği bir potansiyel sorun vardı: Kültür şoku. İlginç bir fenomen o, keza ne günlük konuşma diline hakim olabiliyorsun, ne insanlara nasıl yaklaşman gerektiğini biliyorsun, yemeği, içkisi, sportif faaliyeti vs. herşey farklı. Adaptasyon becerileri düşük insanlar için çekilir dert değil bu. Lakin belli bir süre sonra bu iş tersine dönüyor, bu sefer uzun bir süre sonunda Türkiye'ye döndüğünde bir kültür şoku yaşıyorsun. Mesela yaya geçidinin beyaz çizgilerinin, taşıtların tekerleklerini aralarından daha da hızlı geçirebilmeleri için yapılmış oyun platformları olduğunu unutuyorsun, adımını atar atmaz kulağında yankılanan "Vıııııın!" sesi seni kendine getiriyor. Etrafta elbise, parmak arası terlik, şort vs. giyen insanların azlığı seni şaşırtabiliyor, ilkokulda Hayat Bilgisi dersinde işlediğin "Yazın giyilen giysiler" ünitesini bir daha gözden geçiresin geliyor.

Bu kültür şoku ögelerinden biri de, her gördüğün tanıdığının "Ooo n'aber?" cümlesi eşliğinde seni tutup/elini sıkıp öpmeye çalışması. Kendini geri de çekemiyorsun, bu sefer "yabani" damgası yiyeceksin çünkü. Ama herkesin vücut ifrazatı ile ekstra bir tanışıklık hali de rahatsız ediyor seni. Kışın "hafiften hastayım da öpmeyeyim" bahanesi kurtarabiliyor da, yazın o da yemiyor.

İşte bu gereksiz örf ve adetimizden (ikisi arasındaki fark nedir? bunlar ayrılmaz ikili midir? yalnızca birini kullansak anlam bozulur mu?) kurtulmak için beklediğimiz fırsat ayağımıza geldi. Bakan Recep Akdağ demiş ki: "Domuz gribi sebebiyle 5 ay öpüşmeyin." Belki insanlar ciddiye alır, belli bir süre sonra da herkesi öpmenin gereksiz bir icraat olduğunu idrak ederler.

Kim ne derse desin, bence AKP hükümetinin şu ana kadarki en başarılı halka seslenişi budur. Ne gerek var yahu yalap şalap? Beyin göçünün, daha doğrusu göçen beyinlerin geri dönmemesinin sebeplerinden birisi bu bakın, demedi demeyin...