Olmak ya da Olmamak

Çok sevdiğim bir arkadaşımla Mecidiyeköy'deki Robert's Coffee'de oturmuş geyik yapıyorduk. Uzun zamandır görüşememiştik de, çok iyi olmuştu. Konu döndü dolaştı maalesef mevcut güncel politik duruma geldi. Siyaset üzerine kısa, ama hararetli bir tartışma yaptık. Ben onun bana ve diğer birkaç arkadaşımıza karşı olan ithamlarını dinledim (dönek, liboş, vs.). Sonrasında ben onun saçmaladığını söylediğimde kendini bir tek cümleyle savundu: - Vatansever olmak suç mu? İnsanın siyasi görüşünü savunabilmesi bu kadar kolay, bu kadar kaçak dövüşerek olmamalı diye düşünüyorum. "Ben vatanseverim, ululardan bir uluyum, bana karşı gelirsen vatana karşı gelirsin. Ben bu ülkenin iyiliğini düşünüyorum, sen de bana karşısın, o zaman sen memleketin kötülüğünü istiyorsun (Bkz: Aristo mantığı)" şeklinde bir mantık oluşturuluyor. Amacım kendisini ve onun özelinde diğer ulusalcıları suçlamak, karalamak da değil. Sadece onları anlamaya ve bundan yola çıkarak kendimi anlatmaya gayret ediyorum. Ben ve benim gibi düşünen birçok "liboş, dönek, hain" ulusalcıları hain olarak görmüyor. Başlarındaki kanaat önderleri dışında aralarında kötü niyetlilerinin olduğunu bile düşünmüyorum. İki taraf da korkuyor. Ulusalcıların en büyük korkusu anladığım kadarıyla,(hayır irtica değil, ondan da çok korkuyorlar elbette) AB bahanesiyle memleketin satılması. İçine kapanık, İnönü zamanı Türkiye'sini istiyorlar adeta. Birlik ve beraberliğe en çok ihtiyaç duyduğumuz şu günlerde (ne zaman bu birliğe ve beraberliğe ihtiyaç duymadık? Bir başıboş gezmemize izin veremediler) demokratikleşme, başkasını da insan sayma adına yapılacak her türlü hareketin memleketi parçalamak adına atılmış bir adım olarak görüyorlar. Ben de korkuyorum doğrusu. Ülkede hali hazırda devam eden asker vesayetinin devam etmesinden korkuyorum. Askere gittiğimde eğitim zayiatı olmaktan ve bunun sonrasında kimseden hesap sorulmamasından korkuyorum. Teğmenin biri beni öldürdüğünde başkalarının "TSK'yı yıpratmayın" demesinden korkuyorum. Türkiye'de her on senede bir olduğu gibi darbe olmasından, benim veya arkadaşlarımın hatta hiç tanımadığım insanların gözaltına alınmasından korkuyorum. Türkiye'deki bürokrasinin ve işleyişin hiç değişmeyeceğinden korkuyorum. Seneler sonra çocuklarımın da "Burası Türkiye, burada işler böyle" diyeceğinden korkuyorum. Bu korku beni vahşileştirmiyor, veya dolaylı olarak korkularımı besleyen insanları vatan haini ilan etmeme sebep olmuyor. Benim gibi düşünmeyen arkadaşlarıma diş bilemiyorum. Ama lütfen izin verin, ulusalcılar gibi düşünmüyorum diye de vatan haini değilim.